"Eu non sei se esvarío. Vexo o mundo darredor de min e adoezo por entendelo. Vexo sombras e luces, nubeiros que viaxan, lume, árbores. ¿Que é todo esto? Ninguén me di, poño por caso, pra que sirven as estrelas nin onde morren os paxaros. Sei de certo que moitísimos anos antes de nacer eu xa había sol e penedos e fuxía a auga polo río. E estou seguro de que todo seguirá igoal dempois de que eu morra."
Memorias dun neno labrego. Ediciós do Castro. 1981
PS. Balbino sería un rapaz de aldea, máis non era un ninguén....
Ningún comentario:
Publicar un comentario